23.08.2020, 23:15 Sonsuza kadar yazmak istiyorum, iyi ya da kötü olduğunu sorgulamadan. Acaba her zaman yazabilecek kadar yaşayabilecek miyim? Sevebilecek miyim anlatacak kadar. Her zaman iyi ya da kötü şeyler olacak mı hayatımda. Normal anlamsızdır. Standart, ruhsuzdur, konuşturmaz insanı. Zorluğun güzelliği, biz her ne kadar … // Devamını oku
03.08.2020 23:16 Biraz düşünebilseler, çözecekler her şeyi. Çıkamıyorlar düşünebildikleri alanlardan. Hiç mi sormuyorlar acaba diye kendilerine, nasıl fark etmezler bunca şeyi? Hangi birini anlatacaksın, üzerlerine atılmış bunca fikir, bunca tabu. Hangi birini uyandıracaksın. Hiç bitmiyor anlatacakları, istekleri. Sürekli bir şeyler hakkında düşünüyorlar, yorumluyorlar. Değişmesini istiyorlar. … // Devamını oku
12.06.2020 22:43 O kaktüsler büyüdü biliyor musun? İlk gördüğünde nasıl da hoşuna gitmişti. Aradığın her şeyi bulduğunu zannediyordun biliyorum. Sonunda hep istediğin olacak gibiydi. Başka bir şehir, yeni insanlar, yeni bir hayat. Gecenin geçine kadar konuşur, sabahın da erkeninde kalkar işe giderdin. Hayal kurardın, kurtarıyordun … // Devamını oku
07.06.2020, 23:34 İkinci dünya savaşı hiç yaşanmamış olsa, Picasso çizebilir miydi o tabloları acaba? Kafka, ben öldükten sonra tüm yazdıklarımı yakın diyebilecek kadar “farklı” bir insan olduğu için mi boğabiliyor bu kadar bizi? Zweig intihar edebilecek kadar yoğun nefretinden dolayı mı ağlatabildi beni Sabırsız Yürek … // Devamını oku
06.05.2020, 20:31 Diplomanın aylık kira parasını bana ver, Her ay aldığın maaşın yarısından fazlasını bana ver, İşe mi girdin, çalışıyor musun, akşamları benim bulduğum işleri yap, hafta sonları benim hesaplarımı yap, Zamanında senin üzerine aldığım arabalar kayıp mı, sürekli borç mu yükleniyor üstüne çöz işte … // Devamını oku
08.04.2020, 23:26 Yüzleri hatırlamıyorsun mesela, söylenen cümleleri ya da. Aradaki boşlukları da dolduramıyorum. Bir süre geçtikten sonra ne kadarının gerçekten yaşandığından bile emin olamıyorsun. Ama Kayseri meydanında belediyenin çay bahçesinde oturduğumuzu hatırlıyorum. Tramvay geçmişti yanımızdan. “Madem ayrılıyoruz, unutulmayacak bir gün olsun.” demişti. Sinemaya gitmiştik, Türk … // Devamını oku
05.04.2020, 01:22 İnsanlar bu kadar çok konuşabilmeyi nasıl başarabiliyor acaba. Üst komşum mesela, saat gece, yarın pazar olduğu için işe gitmeyeceğim ama normalde bu saatte uyuyor olmam gerekiyor. Üst komşum ise her gece bu saatlerde bağırarak bir şeyler anlatıyor birine ya da sevişiyor. Onu da … // Devamını oku
23.02.2020, 23:29 Düğmeye basmadan önce duraksadı. Her seferinde yaşıyordu bunu. Sonuçta 30 yıl yaşayacaktı bu hayatı. 8. yılıydı bu görevde ve bunu daha önce 6 defa yapmış yapmıştı. Bir seferde, basmasına rağmen hiçbir şey olmamıştı. Sorgulamamıştı bile, belki de bundan dolayı bu göreve seçilen herkes … // Devamını oku
02.02.2020, 23:32 Dur bakalım, uzun bir süre oldu. Önceleri gün içinde bir cümle belirirdi aklımda, gece kadar tutunur ve sadece o cümleyi başlangıç yaparak o an ne hissediyorsam yazardım. Nadiren güzel şeyler çıkarabilsem de, genellikle anlamsız duygu patlamaları ya da sonrasında okuduğumda yersiz bulacağım abartılmış … // Devamını oku
8 Aralık 2019; 15:17 Bugün hiçbir işim yoktu. Tek bir kelime konuşmamı gerektirmeyecek kadar hatta. Kapalı bir hava, pazar günü. Tek başına, mutlu olduğun harika bir ev. Ben ne yaptım, 2014 yılından itibaren yazdığım her şeye en başından göz gezdirdim. Çünkü son altı aydır yazmıyorum. … // Devamını oku
