4 Kasım 2015 – 02:03 İlk defa bu kadar uzun süredir yazmıyorum, yazamıyorum. İlk defa bu kadar kayboldum. Sorumsuzum, çıkmayan sokaklardan, yaşanamayanlardan, sahip olamadıklarımdan. İlk defa bu kadar çok umursamıyorum her şeyi. İlk defa erteleyebiliyorum oluşan her bir hissimi ve son olarak ilk defa bu … // Devamını oku
11 Eylül 2015 – 02:07 Yazılacak her bir kelime, terkedilmiş harflerden oluşacaksa, yazmanın gerekliliğini kendime nasıl açıklayabilirim? Yazacak kimse de kalmadıktan sonra, daha nereye kadar yazabilirim? En önemlisi de, daha önce yazdıklarımın, yaşadıklarımla beraber kaybolduğunun farkında olmam, hatta bu defterin başında bile eksik sayfaların var … // Devamını oku
4 Eylül 2015 – 171. Gece (Son Gece) Neler yaşadığımı ben bile unutmuşken kim bilebilir ki? Yaşadıklarımdan öte, yaşadıklarımın kendime kattıklarının farkındayım. Gerçekten bambaşka biriyim artık. Pürüzlerinden kurtulmuş, daha da genişlemiş. Hayatımın büyük dönemi daha kapanıyor. Bu gece, bu defterle birlikte. Bir daha açılmamak üzere… … // Devamını oku
27 Ağustos 2015 – 163. Gece Zaman bir acelesinin olmadığının farkına varsa ve yavaşlasa… Ve ben onu görsem ilk defa, zamanın durduğunu zannettiğim bir anda. Sadece “merhaba” diyebilmem üç yılımı alsa mesela. Gözlerine bakabilecek kadar alışmam sekiz yıl sürse, on yedinci yılımızda ellerine dokunabilsem ilk … // Devamını oku
20 Ağustos 2015 – 156. Gece Varlığım sürünüyor, toz olmuşum, her bir yerdeyim sanki. Eskimişlerime, eskiteceklerime bulaşmışım. Belki daha özgürüm, belki de yok oldum… Kokuyorum, şu ankinden çok, yaşanmışlık kokuyorum. Babam gibi, annem kadar masum… Tekilliklerim kaybolmuş, “senemiyorum”. Hayatımda ilk defa kesin ve kalıcı bir … // Devamını oku
12 Ağustos 2015 – 148. Gece Ne kadar da bağımsız var olmuş zaman ve biz bu zamanlarda ne kadar da yalnızmışız. Geçmiş, gelecek bir anda yok oluverseymiş de, kurtulsaymışız bu bitmek bilmeyen düşünce akışından. Yüz kırk sekiz gündür bir şeyler düşünüyorum, bir şeyleri hayalini kuruyorum … // Devamını oku
