5 Mart 2017, 23:57 Az biraz içtim bir şeyler. Bir de, son sigaramı içiyorum diye kandırdım kendimi. Daha nelerle kandırmıyorum ki kendimi. İşim, ailem, arkadaşlarım, sevgilim. Neler neler… Yarın ne olacağı bile belli değil, her şey değişken ve hiçbir isteğim, kararım yok. Öylece akıyor zaman, … // Devamını oku
16 Şubat 2017, 09:21 Her şey belirsiz, hiçbir şey yerli yerinde değil. Ne yapabileceğimi, neye karar verebileceğimi bile bilmiyorum. 3 haftadır Bursa’dayım ve yapabileceğim hiçbir şey yok. Tüm arkadaşlarımdan uzaklaştım, hiçbir akrabamla görüşmüyorum, kenardaki parayı bırak, cebimde bile para yok. Şu an tek uğraştığım şey … // Devamını oku
5 Şubat 2017, 19:55 Uzun süre oldu yazmayalı. Ayrıca hayatımda ilk defa kurşun kalemle yazıyorum. Çünkü bu sefer kimselerin ileride bunu okumayacağına inanmak istiyorum. Yeni başlangıçlara, bir şeyin bittiği zannedilen sonlara inanmıyorum artık. Zaman en büyük hapishane, hiçbir şey doğrusal değil ve her şey yolunda … // Devamını oku
2 Ocak 2017, 23:19 Kimseye söyleyecek hiçbir şeyim kalmadı artık. Söyleyeceğiniz her şeyi gözlerinizden okuyorum artık ve duymak isteyecek kadar umurumda değiller. Bilmediğim neyi anlatabilirsiniz ki? Tüm yalanları, tüm aldatmaları, tüm yalnızlıkları biliyorum ben. Sanki ilk defa sen mi kandıracaksın beni? Çıkarlarınız kadar beraberiz, o … // Devamını oku
15 Aralık 2016, 21:37 Bugün birisi bana incileri bilir misin dedi. Cevabımı da beklemeden devam etti, inci kadar değerli ve güzel bir şeyin oluşmasının sebebi “nisan” yağmurlarıdır diye, sanki beni kadere inandırmaya çalışıyor gibi. Meğerse istiridyeler bir tek nisan bulutlarında çıkarmış karaya. Damlayan tek bir … // Devamını oku
29.11.2016, 21:44 Hiçbir şey sıfırın icadı kadar bitirmemişti söyleyemediklerimizi. Kelimelere dökemediğimiz hislerin bildirilmesi kadar zordu daha öncesi. Sıfırlamak için gereken hesapsızlığa her zaman hesapladıklarımızla ulaşmak istedik. Oysa ki sıfırlamanın kendisi kocaman bir hiçlik olması gerekiyordu. Düşünmeden, planlamadan. Hiçliğin ortasında en fazla bir “sıfır” kadar var … // Devamını oku
23 Kasım 2016, 22:58 Senin bir çaren var artık benim gibi değilsin. Bakma üzüldüğüme benimkisi geçmişte ki çaresiz günlerimizden kalan bir esinti sadece. Beraberdik bir yere kadar, bunun bile sonu geldi. Anlıyorum seni ama emin ol ben aynısını yapmazdım. Hiç olmadı bir köşesinde, kıyısında tutabilirdim … // Devamını oku
18.11.2016, 22:56 Zamanı ve yeri bilinmeyen bir varoluşta okuyacaksın bu yazıyı. Belki daha çok yalnız olacaksın şu anımdan. Belki de daha az. Ne olursa olsun biraz hüzün barındıracaksın yine içinde. Umarım vazgeçmeyeceksin, umarım bozmayacaksın anlaştıklarımızı. Belki daha fazla yanlış yapmış olacaksın ama biliyorum kötülük yapmamış … // Devamını oku
3 Kasım 2016; 22:00 Bugün, ilk defa kendimi doğrularım için karşımdaki bir insanı terk ettim. İlk defa acımadım. İlk defa karşı tarafı düşünmeden doğru olanı yaptım. Bu kadar da güçlü değilmişim ben… Neden bu kadar kötü hissediyorum ve üzülüyorum ki. Arkasında durabilecek miyim bu günkü … // Devamını oku
2 Kasım 2016, 23:59 Kendimi daha çok tanıyabilip, daha çok anlatmak isterdim. Umursamazlıklarımı, akışına bırakabildiklerimi… Belki o zaman birileri anlayabilirdi, sevebilirdi beni. Her şeyim yanlış, çünkü anlatamıyorum. Nasıl sevdiğimi anlatamıyorum, nasıl üzülmediğimi anlatamıyorum. Benim için önemli olmadığını anlatamıyorum. Kırıldığımı, kötü hissettiğimi ama senin için yuttuğumu … // Devamını oku
30 Ekim Pazar 2016, 23:30 Hadi, her şeyi sıfırlayalım! Unutuyum tüm yaşadıklarımı, yer çekimi artık etkilemesin içimdeki ağırlıkları. Bırak değilmişim gibi davranmayı, hiç öğrenmemiş olayım hatta. Hadi paralel evrendeki benliğimde uyanayım şu an! Ve sen gerçek ol. Hangisinde gerçek olacaksan, ben onda var olayım. Hadi, … // Devamını oku
