13 Temmuz 2018, 12:59 Beceremedim, Japon olsaydım keşke onlar beceremeyince intihar ediyorlar, kimse de bir şey demiyor. Çünkü Japon. Ne gerek vardı şimdi kız kardeşimin bizi kıskandığını düşünmeye. Hayır dolar olmuş 5 lira, sol kanattan hiçbir lider çıkaramıyoruz. Ne biliyim ayın 20’sinde ev kirası var … // Devamını oku
3 Mayıs 2018, 23:57 (Kayseri) Daha buralara yazacağım güzel bir şeyler bulamadım. Aklıma gelebilecek her şey üzerime geliyor. Evli bir adamım artık. Büyük bir sorunum yok aslında, evliliğimde mutluyum mesela. Ama, Daha kendime bile yetemezken, iki kişiyi birden sırtlamaya başladım. Kimseyle konuşamıyorum, çünkü kimsenin dikkate … // Devamını oku
5 Mart 2018, 13:00 (Bursa) Rahatlayamıyorum, burası özgürlük hapishanesi… Sürekli bir şeylerin olmasını bekler gibi bir sıkıntı var içimde, hiçbir şey yetmiyor, dün düşündüğümü bugün hissedemiyorum. Yalnız hissediyorum kendimi, fakir hissediyorum, yetersiz, yer edinememiş. Yine yok hiçbir şeyim, hiç kimsem. Amaçsızım, hedefsizim. Ne istediğimi bile … // Devamını oku
16 Şubat 2018, 00:14 (Kayseri) “Her şeyi bırak, şu an buraya yazmayı bile.” demişim en son. Ne kadar da uzun süre geçmiş ben yazmayalı. Belki de artık yalnız değilim diye düşündüm, belki de artık mutlu olduğuma karar vermiştim. Düne kadar, bir gecede anlıyorsun işte her … // Devamını oku
21 Ağustos 2017, 01:02 Tanrının bile bilinmesini istediği için yarattığı söylenir evreni. İnsanın var oluşunda var bir yalnızlık. Her şey yalnızdır, bilmeyenlerin de yüzüne soğuk bir rüzgar gibi vurulmamıştır daha. Affet, mutluyken yazamıyorum buralara. Bazı şeyleri kabullendiğinde daha az canının acıyacağını söylerler. Ama benim canım … // Devamını oku
12 Temmuz 2017, 22:14 Siz hiç karanlık ve sessiz bir odada şarap içip, öylece duracak kadar yoruldunuz mu hayattan? Ben yoruldum. Cümlelerinizi doğru kuramayacak kadar bıktınız mı düşünmekten. Benim cümlelerimin hepsi yanlış zaten. Soğuk bir duş almış gibiyim, bir türlü ısınamıyorum. Bazen hayatımdaki kadının sıcaklığına … // Devamını oku
2 Temmuz 2017, 20:53 Yazılmamış hikayelerle doluyum bu aralar. Karşımda kocaman bir “Esra” gerçeği duruyor olmasına rağmen erteliyorum. Ne durumda olduğumu bilmiyorum daha. Söylediklerimin ve yaşadıklarımın gerçekliğinden şüphe ediyorum hala. Kendimi, kendi içimde parçalıyorum bu defa ve ilk defa geçmişimi ve sorunlarımı göz ardı ediyorum. … // Devamını oku
15 Haziran 2017, 00:40 Telefonu kapatırken bile ne diyeceğimi bilmiyordum sana. Gerçek misin sen? Gerçekten misin? Şu an içinde bulunduğum ruh halinin hem ne kadar iyi, hem de ne kadar kötü olduğunu tahmin bile edemezsin. Ama kesinlikle eminim, iyi olan her bir şey sensin. Sensin … // Devamını oku
5 Haziran 2017, 22:32 Kaçtıkça daha çok yaklaşıyor olmama anlam veremiyorum. İstemiyorum dedikçe onun görmezden gelmesini de. Yine mi en zoru bana kaldı. Yine mi başrol yok bana bu tiyatroda. Herkes seyirci ama kimse beni izlemiyor. Kendimi engellemem de, en az olması kadar imkansız. Kafayı … // Devamını oku
15 Mayıs 2017, 00:00 Kimse hak ettiğini bulamıyor bu hayatta. Sinem çok seviyor, Esra çok hoş. İkisi de imkansız. Yorgunum ve nedense hiç geçmiyor. İnsanlardan yorgunum, düşünmekten yorgunum. Kafamı çok sert bir yere çarptığımı hissediyorum. Ve baya bir sarhoşum. Nasıl olacak bilmiyorum. Bir şekilde bulmam … // Devamını oku
20 Nisan 2017, 22:58 25 yaşındayım bugün, yalnızım şu an. Biraz sarhoşum, cebimde de sadece yüz lira kadar para var. Bir de, uzun süredir yazmıyorum. Neden bu akışına bırakılmışlık var bilmiyorum. Geçmişin ağırlığı, geleceğin boşverilmişliği. Hiçbir şeyin anlamı yok gibi artık. Hiçbir şeyin, hiç kimsenin. … // Devamını oku
27 Mart 2017, 23.36 Ne kadar da duygusuzum ben artık. Karşımda dökülen gözyaşları bile etkilemiyor beni. Söylenen sözlerin de hiçbir anlamı kalmadı benim için. Sadece var olmak dedikleri bu olsa gerek. Hiçbir şeyin hiçbir anlamının kalmaması. Geçmişim kaybolup, geleceğin var olamaması. İçinde hiçbir şeye karşı … // Devamını oku