Son Yazılar
Hep aynı terane.
9 Mayıs 2015 – Gece 53 Kaybolan değerlerim mi, duygularım mı? Yoksa bizzat ben miyim? Her zamankinden daha çok kendimdeyim, daha çok ben’im sanki. Üzerimdeki parça, ayağımdaki çorap, saçlarım, ben, pisim, pislik içindeyim. Geçici olduğunu bilmenin rahatlığı var üzerimde, şu anın bile geçiyor olmasını bilmenin … // Devamını oku
Çek ellini oradan.
6 Mayıs 2015 – Gece 50 Tam elli. Elli gündür özgürlüğüm yok elimde, devlet kendi eliyle el koydu özgürlüğüme. Her gece, farklı bir şekilde mutsuzluğun tanımını yaşıyorum. Mutsuzum, hem de hiç olmadığım şekillerde. İyi olması, gelmem kesinlikle iyi olmadı. Sanki elli gün değil de, yıllardır … // Devamını oku
You’re my motto!
29 Nisan 2015 – Gece 43 Geçiciliğin kendi içerisinde oluşturduğu kalıcılık yoruyor beni. Biliyorum, çok kısa bir dönem, hatta şu an bunun böyle olmasına, karakter olarak bunu yaşamaya ihtiyacım var. Ama… ama yine de zorlanıyor insan. Bence buranın en güzel yanı, bana, sadece kendime göre, … // Devamını oku
Sessizlik
27 Nisan 2015 – Gece 41 Dinle! İleride bu yazıyı okurken bile bu sessizliği duy. Yalnızım, ben burada, ailem ise benden uzaklarda. Sıfırladım her şeyi, bu sefer kendime de yalan söylemiyorum. Kaybolmuş gibi her şey, bozulmamak için çabalıyorum sadece. Fazla zaman harcamam gerekiyor kendime, geleceğime … // Devamını oku
Tutunamayanlar.
24 Nisan 2015 – Gece 38 Bugün acemi birliğindeki son gecem. Bir çok şeyin son gecesini yaşadıktan sonra bunun da son gecesini yaşamış oldum. Kendime verdiğim sözü tutuyorum, mutluyum. Ne olursa olsun mutluyum. Mutlu olmak duygularımı kaybettiriyor mu diye düşünmüyor değilim. İstemiyordum aslında kaybetmek ama … // Devamını oku
Ayda bir yıkanabilen elbiseler.
23 Nisan 2015 – Gece 37 Her yer toz kokuyor, elbiselerim, ellerim. Hastayım, ateşeler içinde yatacak kadar. Hayatımda ilk defa çorba içmek istiyor canım. Bir çok şeyi özledim, en basit yemekleri, baharatları bile. Özlemekten çok değerini anladım. İyi oldu bu askerlik, tedavi gibi geliyor bana. … // Devamını oku
Bir dilek tutma.
21 Nisan 2015 – Gece 35 Alacağınız olsun! Bir taneniz bile, benim kafamda kurduğum kurgu için söndürmediniz kendinizi. Onun yerine gökyüzüne baktığımda ateş böcekleri gibi uçuşan onlarca ışık gördüm, hiçbiri yıldız değildi. Yine, her zamanki gibi evrenin, tanrının, tesadüfiyatın (ne denmesi isteniyorsa artık) bana güzelce … // Devamını oku
Evde kimse var mı?
19 Nisan 2015 – Gece 33 Geriye kalan son kişi ve diğer herkesi de unutmadım. Son gecemde diğerleri dahil sizler de varsınız. Hepinize söyleyemediklerim var, hepinizin yaşatamadıklarıyla beraber. Bir bir hatırlıyorum ve hissediyorum her şeyi, son bir geceliğine ama. Doğru duydunuz, siliyorum hepinizi. Tüm yaşayamadıklarımı, … // Devamını oku