5 Haziran 2015 – Gece 80 Bundan sonrasının biraz daha kolaylaşması gerekiyor sanırım. Buradaki her gün, bir yıl gibi hissettiriyor. Vakit ilerlemiyor, zaman durdu. Ne geçmiş, ne gelecek, sadece şimdiki zamanı yaşıyorum. Sanırım hayatımda bir daha yaşayamayacağım bir “lüks”. Yorgunum, pislik içindeyim. Bir çok şeyi … // Devamını oku
31 Mayıs 2015 – Gece 75 Bu kadar günün tam olarak nasıl geçtiğini hiç anlamadım. Buna rağmen önümdeki yüz gün beni hala korkutuyor. Çıktığımda tam olarak nasıl biri olacağımı kestiremiyorum. Aynı şekilde bu yazdıklarımı okuduğumda ne hissedeceğimi de. Gece koğuşculuğu olarak verdikleri görevin son gecesi … // Devamını oku
27 Mayıs 2015 – Gece 71 Sanırım, askere gelmemiş olsam, bazı şeyler olduğu gibi kalacaktı. Bazı şeyleri hiç anlamayacaktım, bazı şeylerden hiç vazgeçmeyecektim. Bazı kararları hiç almayacak, kendimi bu kadar güçlü hissetmeyecektim. Bazı şeyleri son defa yapıyorum, bazı şeyleri de ilk defa yaptım burada. Anlayacağın … // Devamını oku
23 Mayıs 2015- Gece 67 İlk sayfadan itibaren tekrar okudum kendimi. Her geçen gün bir önceki günden daha az saçmalıyorum. Hele o ilk günlerde yazdıklarım yok mu? Gereksizliklerden kurtulmuş, tamamen hepsini kapatmış olmama rağmen, ne kadar da uzun sürdürmüşüm onların hakkında konuşmayı, düşünmeyi. Gittikçe de … // Devamını oku
19 Mayıs 2015 – Gece 63 Kendim hakkında kesinlikle bildiğim bir şey var. Agnostik bir insan, intiharının çözüm olmadığı bir hayatı yaşamamalı. O kadar çok değişkenin var olduğu bir hayat düşünün ki, düzenleyemiyorum hiçbir şeyi. Bir de! Aman be, şu gitmeyen, hiç gitmeyen … // Devamını oku
16 Mayıs 2015 – Gece 60 Gözlerimde bir şeyler var, kimsenin görmek istemeyeceği. Umarım benden başka kimse görmüyordur, fark etmez. Niye daha az yazmaya başladım ki? İçimdekilerin yok olmalarından dolayı mı? Bir yer düşün; koğuşun içinde bile yere tüküren insanlarla dolu. Bir tek basit bir … // Devamını oku
