4 Nisan 2015 – Gece 18 Kimse fark etmeyince yaşananları, ben de azaltıyorum bendeki değerlerini. Ucuz bir şekilde karşılaştırılınca karşı taraflarla, insanın kendisi de afallıyor. Sadece ilişkilerimde değil, dostluklarımda da böyle. Sevgiliye gösterilmeyen değer, dostluklarda da var oluyor başka bir şekilde. Kimseye kötü biz söz … // Devamını oku
3 Nisan 2015 – Gece 17 İlk gece eğitimi, hava buz gibi, ilginç bir karanlık. Zor geçiyor, bazı derinlerimde gizlenenlerim de. Sanki geçmişimdeki her bir anı, önce kendi bireyselliğinde şu an var oluyor ve zamanla kaybolan bir ışık kaynağı gibi yok oluyor. Tüm yönlerimi fark … // Devamını oku
2 Nisan 2015 – Gece 16 Bir insan kendi öz oğlunun geçmişini, geleceğini, şimdisini mahvedip, en vurdum duymaz, en pişkin haliyle daha nasıl berbat edebilir hayatını? İnsanlar hiç mi farkına varamıyor durumun. Askerim, askerdeyim, belki de psikolojik olarak zor günler geçiriyorum, annem ağlamamak içi telefonu … // Devamını oku
1 Nisan 2015 – Gece 15 Unutmak, farkındasızlık mı? Yoksa bir şeylerin yok olması mı? Her zaman orada duran varlıkların, farkına varmamaya başladığın zaman unutmuş mu oluyorsun? Benliğinde anı olarak barındırdığın bilgileri unuttuğun zaman, uzay-zamanda o anlar da tamamen yok olmuş mu oluyor? Bütün bunlardan … // Devamını oku
31 Mart 2015 – Gece 14(Saat 02:45, Gece 02-03 Koğuşlar Nöbeti) Büyütüyor muyum kendimi kendime? Gerçekleri mi görmek istemiyor insan acaba? Ya da kabullenemiyor kendince. Her şey ortada, tüm gerçeklik aslında tam karşımda belki de. Her şey ortada olması lazım demek istiyorum aslında. Çünkü ben … // Devamını oku
30 Mart 2015 – Gece 13 Askerliğini yapmamış kişiye neden adam olmaz dediklerini, sabah 4:45’de uyanıp gecenin en karanlığında sigara içerken fark ettim. Saat şimdi 21:00 ve ben hala uyumadım, gün boyunca kamyon boşaltmaktan, çöp toplamaktan, bulaşık yıkamaktan uyku aklıma bile gelemedi. Tüm bunlara rağmen, … // Devamını oku
29 Mart 2015 – Gece 12 Hiçbir şeyden sorumlu olmak istemiyorum! Ben mi dedim “seni çok seviyorum ama böyle oldu durumlar” diye. Ben mi dedim “sevemiyorum seni” diye. Öyleyse neden şimdi tüm ağladıklarınızı, tüm yalnızlıklarınızın acısını ben çekiyorum? Neden? Biliyorum hiç umurunuzda değilim, biliyorum haşat … // Devamını oku
28 Mart 2015 – Gece 11 Zaman durdu, ilerlemiyor, yaşlanmıyorum. Kendimi dışarıdan izlerken sadece karanlığın beni sarışını, mutluluğunu izliyorum. Bir kadının, aşık olduğum bir kadının kokusunu, sanki bir daha koklayamayacakmışım gibi içime çekmeyi özledim. Hayallerim sarmalıyor beni, tutuyor elimden, başka bir diyara götürüyor. Bir de … // Devamını oku
27 Mart 2015 – Gece 10 Öyle bir yer düşün ki, şimdiye kadar yaşadığın her şeyi tekrar, en baştan yaşayarak her karanlık noktayı aydınlatacak, her iyi noktayı karartacak. Hayallerini, gelecek planlarını, geçmişini olabileceğinin en olası ihtimalleriyle düşünebileceğin bir yer. Yapamadıkların da en çok acıtan. Düşünecek, … // Devamını oku
26 Mart 2015- Gece 9 Öylesine bir yazı. Öylesine bir yerde, öylesine yazılmış. Öylesine bir durum içindeyken, öylesine kıyafetlerle. Öylesine geçerken zaman, öylesine bir şeyleri bekliyorum. Yazıyorum, gerçekten yazmasam ağlarım. Düşünecek çok vaktim oluyor, düşünecek daha çok şeyim. Her şeyi en baştan yaşıyorum, geleceği en … // Devamını oku
25 Mart 2015 – Gece 8 Anlayamadığım çok şey var. Neredeyim ben, bu insanlar kim, sevdiklerim ne yapıyor, neredeler. Alıştığımı hissediyorum, alışmak bile istemiyorum. Sürekli kendimin daha genç olduğunu, benim çıkma zamanıma kadar bir şey kaybetmediğimi, hiçbir şey değişmeden devam edeceğini düşünüyorum. Sonrasında — —, … // Devamını oku
24 Mart 2015 – Gece 7 İnsan neden sevilme ihtiyacı duyar ki? Ya da neden bir kadının aşk ile sarıldığını hayal etmek bile bu kadar iyi hissettirir? Bir kere birine sarıldığıktan sonra, her seferinde tekrarını istemek ya da eksikliğini hissetmek ne kadar daha devam edecek. … // Devamını oku