24 Nisan 2015 – Gece 38 Bugün acemi birliğindeki son gecem. Bir çok şeyin son gecesini yaşadıktan sonra bunun da son gecesini yaşamış oldum. Kendime verdiğim sözü tutuyorum, mutluyum. Ne olursa olsun mutluyum. Mutlu olmak duygularımı kaybettiriyor mu diye düşünmüyor değilim. İstemiyordum aslında kaybetmek ama … // Devamını oku
23 Nisan 2015 – Gece 37 Her yer toz kokuyor, elbiselerim, ellerim. Hastayım, ateşeler içinde yatacak kadar. Hayatımda ilk defa çorba içmek istiyor canım. Bir çok şeyi özledim, en basit yemekleri, baharatları bile. Özlemekten çok değerini anladım. İyi oldu bu askerlik, tedavi gibi geliyor bana. … // Devamını oku
21 Nisan 2015 – Gece 35 Alacağınız olsun! Bir taneniz bile, benim kafamda kurduğum kurgu için söndürmediniz kendinizi. Onun yerine gökyüzüne baktığımda ateş böcekleri gibi uçuşan onlarca ışık gördüm, hiçbiri yıldız değildi. Yine, her zamanki gibi evrenin, tanrının, tesadüfiyatın (ne denmesi isteniyorsa artık) bana güzelce … // Devamını oku
19 Nisan 2015 – Gece 33 Geriye kalan son kişi ve diğer herkesi de unutmadım. Son gecemde diğerleri dahil sizler de varsınız. Hepinize söyleyemediklerim var, hepinizin yaşatamadıklarıyla beraber. Bir bir hatırlıyorum ve hissediyorum her şeyi, son bir geceliğine ama. Doğru duydunuz, siliyorum hepinizi. Tüm yaşayamadıklarımı, … // Devamını oku
18 Nisan 2015 – Gece 32 Sana da diyeceğim bir şeyler var, diğeri kadar kötü değil belki de. Senden de nefret ettiğimi değiştirmiyor her nedense. Diğeri için yaptığım her şeyi kısacık süreye sana da sığdırdım. Annemi paylaştım. —, — — paylaştım. Sevdim, daha çok sevmeye … // Devamını oku
17 Nisan 2017 – Gece 31 İnsanların cehennem dediğine düştüğün adına bile, sana uzatacak bir elim, hana sana dokunduğumda, senden çok beni var eden elim kalmadı artık. Yok ettin hepsini, her birini, yalanlarla. Nefret ediyorum senden! Her bir hatırandan, her bir gülüşünden. Ölmeni istiyorum, nefessiz … // Devamını oku
15 Nisan 2015 – Gece 29 Askerlik, kendinden, kendi için, zorunluluk dahilinde var eden bir sistem. Aslında tüm mantıksızlığını kendi sistemi içinde, kendi zorunluluğunda var ediyor. Islak mendil ve telefonun yasaklılığı içinden, bunların varlığını ihtiyacı içeriğinde soran komutanlara ve dışkısıyla duvara şafak yazan erlere sahip … // Devamını oku
14 Nisan 2015 – Gece 28 Acı veren bir hayalin mutluluğu, istenilerek seçilmiş bir hissizleşme mi? Yoksa insan bilerek kendine zarar verme isteği mi? Bazı hayallerin, istemediğim bazı hayallerin, istenmeyen mutluluklar verdiği bir anda buluyorum kendimi. Zamanla azaldığını hissetmenin mutluluğu, diğer durumu ezip geçiyor her … // Devamını oku
13 Nisan 2015 – Gece 27 Her söylenen cümle, sanki değerli bir kitabın ilk cümlesiymiş gibi özenle seçilmişti. Her bir hareket ünlü bir tiyatro oyununun bir bölümüymüş gibiydi. Her bir sevişmede ise sanki son sevişmeymiş gibi hayal ediliyordu. Sonuç, özenle kapatılmış, olmayan bir odadaki raflara … // Devamını oku
9 Nisan 2015 – Gece 23 Lanet olsun sana! Yarın yemin töreni var ve senin aklıma soktukların yüzünden, sabahın 8’inden beri ayaklarım kopana kadar prova yapmış olmama rağmen, aklımda saçma sapan görüntüler, fotoğraflar canlanıyor. (Tam olarak ne olduğunu, belki ileride unuturum diye yazmıyorum.) Söz, bir … // Devamını oku
8 Nisan 2015 – Gece 22 Yüzlerine bile bakmıyorum, hatırlamamak için. Yanlarından geçerken nefes bile almıyorum sanki, varlığım bu ortamda bulunmuş olmasın diye. Kendimi sahildeki kayalıklarda tek başına oturup bira içen kişi — gibi hissediyorum. Sanki biri arkamdan seslenecekmiş gibi “işte o!” diye. Gün içinde … // Devamını oku
6 Nisan 2015 – Gece 20 Nereden nereye? Daha dün gibi, bir kadının karşımda konuşurken gözlerinin içi gülmesi ya da başka bir kadının omzumda uyurken birden uyanıp “Ben sana aşık oldum.” diyerek daha sıkı sarılması. Dün kadar yakın, bir o kadar da uzak. Zor muydu … // Devamını oku