15 Haziran 2015 – Gece 90 Tanıdığım tüm güzel kadınlar öldü. Mutluluğu verdiler, aç bir köpek gibi ceplerime doldurdum. Mutluluğun hangi cepte taşındığını bile bilmediğim için zarar verdim, iade edemedim geri. Tanımadığım tüm güzel kadınlar da öldü. Güzellik, sadece sözlüklerde, sözcüklerle yer alabilecek bir tanımmış … // Devamını oku
12 Haziran 2015 – Gece 87 Bu vücut yetmiyor bana, daha iyisi lazım. Bu duygularım! Onları da alın, gereksiz, fazla. Yoruyorlar beni, hem de hiçbir şeyin yoramadığı gibi. Kalbim, bileklerim, değiştirin hepsini. Aptal bir insanın ruhunu verin bana, elbet mutlu olmak kolay olacaktır. Aslında bu … // Devamını oku
5 Haziran 2015 – Gece 80 Bundan sonrasının biraz daha kolaylaşması gerekiyor sanırım. Buradaki her gün, bir yıl gibi hissettiriyor. Vakit ilerlemiyor, zaman durdu. Ne geçmiş, ne gelecek, sadece şimdiki zamanı yaşıyorum. Sanırım hayatımda bir daha yaşayamayacağım bir “lüks”. Yorgunum, pislik içindeyim. Bir çok şeyi … // Devamını oku
31 Mayıs 2015 – Gece 75 Bu kadar günün tam olarak nasıl geçtiğini hiç anlamadım. Buna rağmen önümdeki yüz gün beni hala korkutuyor. Çıktığımda tam olarak nasıl biri olacağımı kestiremiyorum. Aynı şekilde bu yazdıklarımı okuduğumda ne hissedeceğimi de. Gece koğuşculuğu olarak verdikleri görevin son gecesi … // Devamını oku
27 Mayıs 2015 – Gece 71 Sanırım, askere gelmemiş olsam, bazı şeyler olduğu gibi kalacaktı. Bazı şeyleri hiç anlamayacaktım, bazı şeylerden hiç vazgeçmeyecektim. Bazı kararları hiç almayacak, kendimi bu kadar güçlü hissetmeyecektim. Bazı şeyleri son defa yapıyorum, bazı şeyleri de ilk defa yaptım burada. Anlayacağın … // Devamını oku
23 Mayıs 2015- Gece 67 İlk sayfadan itibaren tekrar okudum kendimi. Her geçen gün bir önceki günden daha az saçmalıyorum. Hele o ilk günlerde yazdıklarım yok mu? Gereksizliklerden kurtulmuş, tamamen hepsini kapatmış olmama rağmen, ne kadar da uzun sürdürmüşüm onların hakkında konuşmayı, düşünmeyi. Gittikçe de … // Devamını oku
19 Mayıs 2015 – Gece 63 Kendim hakkında kesinlikle bildiğim bir şey var. Agnostik bir insan, intiharının çözüm olmadığı bir hayatı yaşamamalı. O kadar çok değişkenin var olduğu bir hayat düşünün ki, düzenleyemiyorum hiçbir şeyi. Bir de! Aman be, şu gitmeyen, hiç gitmeyen … // Devamını oku
16 Mayıs 2015 – Gece 60 Gözlerimde bir şeyler var, kimsenin görmek istemeyeceği. Umarım benden başka kimse görmüyordur, fark etmez. Niye daha az yazmaya başladım ki? İçimdekilerin yok olmalarından dolayı mı? Bir yer düşün; koğuşun içinde bile yere tüküren insanlarla dolu. Bir tek basit bir … // Devamını oku
9 Mayıs 2015 – Gece 53 Kaybolan değerlerim mi, duygularım mı? Yoksa bizzat ben miyim? Her zamankinden daha çok kendimdeyim, daha çok ben’im sanki. Üzerimdeki parça, ayağımdaki çorap, saçlarım, ben, pisim, pislik içindeyim. Geçici olduğunu bilmenin rahatlığı var üzerimde, şu anın bile geçiyor olmasını bilmenin … // Devamını oku
6 Mayıs 2015 – Gece 50 Tam elli. Elli gündür özgürlüğüm yok elimde, devlet kendi eliyle el koydu özgürlüğüme. Her gece, farklı bir şekilde mutsuzluğun tanımını yaşıyorum. Mutsuzum, hem de hiç olmadığım şekillerde. İyi olması, gelmem kesinlikle iyi olmadı. Sanki elli gün değil de, yıllardır … // Devamını oku
29 Nisan 2015 – Gece 43 Geçiciliğin kendi içerisinde oluşturduğu kalıcılık yoruyor beni. Biliyorum, çok kısa bir dönem, hatta şu an bunun böyle olmasına, karakter olarak bunu yaşamaya ihtiyacım var. Ama… ama yine de zorlanıyor insan. Bence buranın en güzel yanı, bana, sadece kendime göre, … // Devamını oku
27 Nisan 2015 – Gece 41 Dinle! İleride bu yazıyı okurken bile bu sessizliği duy. Yalnızım, ben burada, ailem ise benden uzaklarda. Sıfırladım her şeyi, bu sefer kendime de yalan söylemiyorum. Kaybolmuş gibi her şey, bozulmamak için çabalıyorum sadece. Fazla zaman harcamam gerekiyor kendime, geleceğime … // Devamını oku