Anlar, var oluşlarından ibaret, bağımsız.

6 Şubat 2019, 22:42

Yalnızlığı bana bırak, idare ederim ben. Sessizliği, zorluğu, bocalamayı. En güzel türküler, savaş zamanında söylenir. Güzel hikayeler hep yalnızken yazılmıştır. Boşlukta bir şey üretemezsin, var olmakta bile zorlanırsın. Pişmeye başladığın zaman, belki yanabilirsin. Her şeyi sonuna kadar açma, akar gidersin sonra.

Hissizleşme asla ama bilmezlerse kimse, aksini kanıtlayabilirler mi? Kime inanacaksın, bir tek kendine mi yoksa koca bir evrene mi? Olduğun gibi görünmek zorunda değilsin, göründüğün gibi ol yeter. Beklediğini bulamazsın, paylaşmana gerek yok. Kimse bilmesin, merak edebilecek varsa eğer, gördükleriyle yetinsin.

Şeytan değil karşılaştırma. Egoyu, bencilliği veya kibri değil, karşılaştırmayı yenmelisin. Bilemezsin, daha iyisi diye bir şey yok. Anlar, var oluşlarından ibaret, bağımsız. Zamanlar, kişiler, yerler.

Yaşarken bilemezsin, sonrasında da hatırlayamaz. Ne geçmişe, ne geleceğe. Sadece kendine, belki O’na..