Bir daha asla var olmayacak

Ölüm var mesela, hiç düşünebiliyor musunuz? Uyuduğunuz zaman, uyuduğunuzun farkında oldunuz mu hiç? Hiç kimse olmadı. Ölüm de bunun gibi, asla farkında olamayacağımız bir durum. Ölmek zor ve acılı olabilir, uzun sürebilir, fakat ölüm sonsuz ve sorunsuzdur. Tüm canlılar, tüm var olmuş canlılar, bir zaman geldiğinde ölüyor. Beden bir araç, bilinci taşıyor. Beden emanet, bedenler çeşit çeşit. Ancak bilinç öyle değil; şu an düşünebildiğimiz için bilinçliyiz, farkındayız. Hissediyoruz.

Ölümü düşünmek, öldüğümü düşünmek her zaman garip hissettiriyor. Çünkü öldüğüm zaman bir daha asla var olamayacağım. Ölümün farkında olmayacağım. Ölüm, insanı hüzünlendirebiliyor ama öldükten sonra hüzün kalmayacak, yaşam, hissetme, varlık, düşünce kalmayacak. Tamamen sonsuz bir yokluk olacak. Ölümden sonra geriye kalan tek hayat, seni hatırlayanların düşüncelerinde olacak. Mesela, dedemin babasını bilmiyorum; kim olduğunu, adını bile bilmiyorum. Babam biliyordur. Babam öldüğünde, dedemin babası da bu dünyadan tamamen yok olacak. Beni de torunum hatırlar belki ama onun çocukları bilmeyecek. Torunum öldüğünde ise tamamen yok olacağım. Bir gün, herkes birilerini unutacak ve düşüncelerdeki varlıklar da yok olacak.

Ama konumuz bu değil, konumuz kendi ölümüm. İnsanlar genelde ölümden korkmaz; korktukları, geride kalan ve onu tanıyan insanların hissedeceği acının, onlara bu acıyı yaşatmanın verdiği korkudur. Doğrudur, o insanlar acı çekecek ama ölen ben, o insanların acı çektiğini bilmeyeceğim. Belki de yarın öleceğim ve annem günlerce evlat acısı yaşayacak. Fakat ben annemin bu acıyı yaşadığını asla bilemeyeceğim. Belki de annem, ömrünün son gününe kadar sadece benim adımı sayıklayacak fakat ben bunu bilemeyeceğim. Öldüm çünkü. Yokum, düşüncelerim, hislerim, varlığım, hiçbir şeyim yok. Uyuyorum, hiç uyanmadan uyuyacağım. Sonsuza kadar demek de yanlış olabilir. Çünkü öldükten sonra sonsuzluk da olmayacak. Artık var olmadığım için, bana ait, benimle alakalı hiçbir detay da var olamayacak.

Belki de bunun için ölümden korkmamak gerek. Öldüğümüzde, korktuğumuz hiçbir değerin artık bizde bir karşılığı olmayacak. Evet, geride kalanlar üzülecek ama geride kalanlar artık bizim geride kalanlarımız olmayacak. Belki erken öleceğiz, belki geç. Belki acılar içinde öleceğiz, belki de artık yaşamadığımız için üzüleceğimizi düşünüyoruz. Hiçbiri önemli değil. Ölüm sessizlik, sonsuzluk, yokluk. Hiç var olmama durumu. Bizden geriye kalan bedenin ne olacağı da, bizden geriye kalan insanlara ne olacağı da, bizimle alakalı değil artık.

Ölüm ve ölmek çok farklı şeyler. Ölmek zor, ölmek korkutucu. Ölüm ise hiç de korkutucu değil.