Hafif biraz kızgın olabilirim.
24.01.2021, 23:21
Bir an, tanrının var olduğunu düşünelim. Bizi izleyip üzülüyor mudur acaba? Bizi boş ver, depremde enkazın altında kalıp, ölmesi saatler süren bebeği izlediğinde ne düşünüyor? Birazdan cennetime alıp, sonsuz mutluluk bahsedeceğim ona mı diyor kendi kendine? Sadece 6 saat boyunca bilinçsiz bir şekilde acı çekti diye bizden çok mu hak ediyor cenneti? Kademeleri vardı değil mi. Daha iyi bir cennet vardı. O çocuk daha iyi bir cennete gitmek istiyorsa peki? Daha mı çok acı çekmesi gerekiyor.
Savaşın ortasında ölmüş babasının soğumaya başlayan ellerini tutan 4 yaşındaki çocuğu hangi kademeye koyacaksın? Sadece 7 kademeyle sağlayabilecek misin adaleti? Hayatı boyunca babasız yaşamak zorunda kalmış çocukların kademesine de sen karar ver. Senin için ne de olsa bizim hayatımız sonsuzluğunda bir hiç. Senin için tüm kararları sen veriyorsun nasıl olsa. Benim var olmak istediğime de sen karar verdin gibi geliyor bana.
Sen, adaleti sağlayabileceğini düşündüğün için bizi yarattın ya da biz adaletin bir yerlerde sağlanacağını düşündüğümüz için seni yarattık.
İkimiz de yalancıyız, ikimiz de iki yüzlüyüz.
Kendi ruhundan üflediğini söylüyorsun bize. O kadar haklısın ki. En az senin kadar kötüyüz biz de.
En az senin kadar çıkarcıyız.
Senin bizi kandırdığın gibi kandırıyoruz herkesi.
Bazen kurulması gereken bir tek cümle vardır. İlişkileri, evliliği, arkadaşlıkları kurtaracak. Diğer her şeyi yapıyoruz ama bir tek cümleyi kurmak istemiyoruz. Kötüyüz, umursamazız çünkü. Senden, kendimizden başka herhangi birinin acı çekmesi umurumuzda değil.
Yeter ki o cümleyi kurmayalım.
Bazen basit bir sevgiyi ileten cümle olabiliyor bu, bazen küçük bir açıklama. Kulların yalvarsa da sana, karşısında insan canım acıyor da dese, kurmuyoruz işte.
Çünkü hepimiz tanrıyız, hepimiz ondan öğrendik.
Tanıdığım herkeste senin o alt edilemez egonu görüyorum. Bu kadar gücün içinde, kurabildiğin en iyi evren bu mu? Daha iyisini yapamadın mı? Her şeye gücün yetiyordu da, bunu, bize sormadan, bizi test etmek için mi kullanmak istedin.
Hadi oradan!
Ben sıkıldım, senden de, senin yarattıklarında da.
Seni düşünmediğim anlarda iyi hissedebiliyorum sadece. Her insandan, bir parça sana ulaşmak canımı sıkıyor sadece.
Sonsuz olabilmek için sana ihtiyacımın olması, sonsuz kalabilmek için bana ihtiyacının olması…
Neyin peşindesin? Kurman gereken tek bir cümle vardı.
Şimdi uğraş dur, sonuna ya da sonsuza kadar.