Mutluluk, iyi bir sağlık ve kötü bir hafızadan başka bir şey değildir.

11 Eylül 2018, 20:46 (Ankara’ya çıkmadan önce)

Minimum altı tane kadın geçmiş hayatımdan, üzücü biraz. Düşündüğümde kötü bir şey hatırlamıyorum çünkü onları değil de ben’i düşünüyorum. Altı tane ben, kimisinde beceriksiz, kimisinde utangaç, bazen aldatılmış, bazen de evli.

Garip değil mi? Hayat basit, yorucu ve yeterince zor. Sabah uyanıyorsun, açlığını doyurmak için para kazanıyorsun ve uyuyorsun. Sonra tekrar uyan, aynı şeyler ve uyu. Bunda, hayatta mutlu olunabilecek bir şey yok ki zaten, bulamazsın ki. Arada bir şeyler okur, izlersen, belki güzel bir sohbet edebilirsen biriyle o kadar. Mutluluk bunlarda değil ki, kendinde. Mutlu olmak için en büyük neden kendinsin, sabahları uyanmak için en büyük neden kendinsin.

Belki daha iyi olabilirsin. Altı tane kendinden de iyi. Daha sağlıklı olabilirsin, daha çok eğlenebilirsin hayatta. Hayatın yokluklarıyla beraber hem de, nasıl olsa başka bir şekilde var olabilecek yokluklar.

Daha çok istiyorum, her şeyden daha çok. Yokluğun da, varlığın da en ucunda bir hayat. Donatmak istiyorum kendimi her şeylerle, herkesler ile.

Tekrar tekrar denemek istiyorum, tâ ki aradığım, istediğim bu diyene kadar.