Yaprak düşmezmiş, yalan!

21 Ağustos 2017, 01:02

Tanrının bile bilinmesini istediği için yarattığı söylenir evreni. İnsanın var oluşunda var bir yalnızlık.  Her şey yalnızdır, bilmeyenlerin de yüzüne soğuk bir rüzgar gibi vurulmamıştır daha.

Affet, mutluyken yazamıyorum buralara.

Bazı şeyleri kabullendiğinde daha az canının acıyacağını söylerler. Ama benim canım çok acıyor bu gece.

Tüketilmeyecek ne varsa onu verin bana. Baksanıza ben bile tükeniyorum. Zorla bastırıyorum, sessiz kalıyorum bu geceliğine.

Yalnızlığımdır belki de en güzel yanımız. Kime, neye ihtiyacımız var ki. Kendimize bile fazla gelirken.

Boşuna uğraşıyorsun ismail. Düşünme, hayal kurma, bir şey bekleme hayattan.

Yaşa! Sadece yaşa.

Umursama.

Baksana kimse umursamıyor.

Bir sonraki sabah uyandığında her şey unutulur. Sen sabahı beklemeden unut artık. Anlamı yok işte, belki de kendisi bile.

Her şeyi bırak, şu an buraya yazmayı bile.



Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir