Askerlik üzerine.

15 Nisan 2015 – Gece 29

Askerlik, kendinden, kendi için, zorunluluk dahilinde var eden bir sistem. Aslında tüm mantıksızlığını kendi sistemi içinde, kendi zorunluluğunda var ediyor. Islak mendil ve telefonun yasaklılığı içinden, bunların varlığını ihtiyacı içeriğinde soran komutanlara ve dışkısıyla duvara şafak yazan erlere sahip bir oluşum. Üstüne üstlük savaşların askerlerle değil, politikayla kazanıldığı bir dünya düzeni içerisinde başarıyor bunu.

Hem gereksiz, hem fazlalık. Sevmedim, sevmeyeceğim.

Gerçi artık bir çok şeyi sevmiyorum, zamanındakileri özellikle.

Nasıl da geçti hepsi, nasıl da güzel oldu. Bir daha olamayacak söz.