Renksiz kadınlar, duasız namazlar…

30 Ekim 2018, 19:02

Afili cümleler bilmiyorum. Şiir yazmayı becerebileceğimi de zannetmiyorum. Takıntı haline getirip karşılaştırma yapmayı da bilmiyorum. Senin, benden önce bilmen gerekiyor kimsenin değişmeyeceğini.

Umudun bittiği yerde gerçekler başlar. Sen gidersin, kabuk bağlar yaraların.

Ah İsmail, aptal ismail.

Şimdi en zorun yeniden aşık olmak, unutulmaya yüz tutmak. Bilinmeyen kadınların, anlatılmayan hikayeleri. Ağızlarda bitmeyen başka erkekler, her zaman sensiz hikayeler. Renksiz kadınlar, duasız namazlar.

Unut, göm toprağa. Mezar taşı bile olmasın. Ölüler, hep ölü kalırlar korkma. Yeter ki sen yaşayabilecek kadar renkli kal hayatında.

Umut, her zaman gerçeklerin yansımasıdır. Gerçeklerin bittiği yerde hayal başlar. Hayallerin bittiği yerde insanlar başlar.

Yalnız geceler, hayal edilmiş insanlardan daha güzeldir. Bilinen gerçekler, uydurulan yalanlardan daha somuttur.

İlk değilsin, son da değilmişin.

Unut, göm toprağa. Mezar taşı bile olmasın.

Çünkü mezar taşları asla yalan söylemezler…