12 Ağustos 2015 – 148. Gece Ne kadar da bağımsız var olmuş zaman ve biz bu zamanlarda ne kadar da yalnızmışız. Geçmiş, gelecek bir anda yok oluverseymiş de, kurtulsaymışız bu bitmek bilmeyen düşünce akışından. Yüz kırk sekiz gündür bir şeyler düşünüyorum, bir şeyleri hayalini kuruyorum … // Devamını oku
22 Haziran 2015 – Gece 97 Seni allahlar kadar özledim. Allah’ın bunu merak edip, anlamak için yarattığı allahın allahları kadar, allahın allahlar kadar özlemesi seviyesinde özledim. Herkes gitti, her şey bitti ama yine de sen kaldın sadece. Bugün çok kötü bir gün, her şey kötü. … // Devamını oku
19 Nisan 2015 – Gece 33 Geriye kalan son kişi ve diğer herkesi de unutmadım. Son gecemde diğerleri dahil sizler de varsınız. Hepinize söyleyemediklerim var, hepinizin yaşatamadıklarıyla beraber. Bir bir hatırlıyorum ve hissediyorum her şeyi, son bir geceliğine ama. Doğru duydunuz, siliyorum hepinizi. Tüm yaşayamadıklarımı, … // Devamını oku
2 Nisan 2015 – Gece 16 Bir insan kendi öz oğlunun geçmişini, geleceğini, şimdisini mahvedip, en vurdum duymaz, en pişkin haliyle daha nasıl berbat edebilir hayatını? İnsanlar hiç mi farkına varamıyor durumun. Askerim, askerdeyim, belki de psikolojik olarak zor günler geçiriyorum, annem ağlamamak içi telefonu … // Devamını oku
28 Mart 2015 – Gece 11 Zaman durdu, ilerlemiyor, yaşlanmıyorum. Kendimi dışarıdan izlerken sadece karanlığın beni sarışını, mutluluğunu izliyorum. Bir kadının, aşık olduğum bir kadının kokusunu, sanki bir daha koklayamayacakmışım gibi içime çekmeyi özledim. Hayallerim sarmalıyor beni, tutuyor elimden, başka bir diyara götürüyor. Bir de … // Devamını oku
26 Mart 2015- Gece 9 Öylesine bir yazı. Öylesine bir yerde, öylesine yazılmış. Öylesine bir durum içindeyken, öylesine kıyafetlerle. Öylesine geçerken zaman, öylesine bir şeyleri bekliyorum. Yazıyorum, gerçekten yazmasam ağlarım. Düşünecek çok vaktim oluyor, düşünecek daha çok şeyim. Her şeyi en baştan yaşıyorum, geleceği en … // Devamını oku