20 Ağustos 2015 – 156. Gece Varlığım sürünüyor, toz olmuşum, her bir yerdeyim sanki. Eskimişlerime, eskiteceklerime bulaşmışım. Belki daha özgürüm, belki de yok oldum… Kokuyorum, şu ankinden çok, yaşanmışlık kokuyorum. Babam gibi, annem kadar masum… Tekilliklerim kaybolmuş, “senemiyorum”. Hayatımda ilk defa kesin ve kalıcı bir … // Devamını oku