Karanlıklardan doğar aydınlıklar.

3 Nisan 2015 – Gece 17

İlk gece eğitimi, hava buz gibi, ilginç bir karanlık. Zor geçiyor, bazı derinlerimde gizlenenlerim de. Sanki geçmişimdeki her bir anı, önce kendi bireyselliğinde şu an var oluyor ve zamanla kaybolan bir ışık kaynağı gibi yok oluyor. Tüm yönlerimi fark ediyor, sadece iyi yönlerimi kendimden kendime ayırıyorum. Zaman akacak ve ben hepsini, hatırladıkça atlatacağım, unutacağım. Bundan sonrasında ise o kadar kendimde ve kendimci olacağım ki, sadece unutmak istemeyeceklerimi yaşayacağım.

Yorgunum, aşık olduğum kadın daha yok, sadece geleceğimde. 

Tek bir şey, — —, — — — — — —, —-.